“Ik weet niet of ik het vandaag tot het einde red“, zegt ze aan het begin van mijn lesdag,"Ik heb echt heel veel hoofdpijn."

Ze zit tegenover me in de kring met studenten en ik zie de spanning rond haar ogen.Een donkere blik, een diepe frons. Blik van iemand die enorm haar best doet om vol te houden.

Terwijl ik dit opschrijf komt een voelbare herinnering aan mijn eigen spanningshoofdpijn terug. Alweer decennia geleden was er een periode waarin ik beheerst werd door een teveel aan stress.

De oorzaak - had ik dat toen maar gesnapt - was dat ik mijn fysieke grenzen niet voelde. Als moeder met een drukke carrière had ik de lat behoorlijk hoog gelegd voor mezelf, ik jakkerde maar door. Toen had ik nog weinig lichaamsbewustzijn, dus ook niet in de smiezen dat alle spanning langzaam maar zeker de balans in mijn lichaam stukmaakte. Keer op keer werd ik ziek, soms een dag, soms wel twee achter elkaar. De aanvallen kenmerkten zich door een licht gevoel in het hoofd, een strakke nek, braken en verscherpte waarneming van geuren. Op de been blijven met pijnstillers, totdat ik echt plat moest.

Dit overlevingspatroon van steeds over eigen grenzen gaan, en dan instorten is gelukkig verdwenen dankzij een heropgevoed waarschuwingssysteem in mijn lijf. Ik weet nu wat helpt, snel helpt. Ik adem even iets bewuster en de spanning voer ik direct af via mijn botten.

"Wat heb je gedaan!?", vraagt ze nadat ik haar in de pauze een mini-behandelingetje gaf.

Ze zit op een bankje, ik sta er naast. Ik plaats mijn handen daar waar ik zie dat de natuurlijke beweging van skelet en adem gestagneerd is. Vanuit de botten in mijn hand, nodig ik haar borstbeen uit om te zakken en in beweging te komen op de adem. Ik plaats een voet op het bankje bij haar heiligbeen, mijn scheenbeen tegen haar wervelkolom. Via mijn botten grond ik haar, een uitnodiging aan haar skelet om in beweging te komen.

Klinkt het vaag? Het werkt.

5 minuten later kijkt ze me verbijsterd aan, “ik weet niet wat je deed maar mijn hoofd is opeens helder!”

Tja, wat deed ik nou? Niet zoveel. Ik heb vertrouwd op de typische bottenwijsheid van ieder lijf. Er is altijd meer beweging mogelijk dan we verwachten. Je bent gebouwd rondom een skelet. Daarom kan je dit.

In alle lichaamswerk waarmee ik werk, pas ik deze principes van dit bottenwerk toe.

En het mooie is, je krijgt op maat gemaakte oefeningen voor jouw lijf van me.