“Het voelt als een liefkozende uitnodiging aan mezelf", vertelt ze na afloop van de online privésessie waarin we samen aan de slag gingen met haar pijnplek.”

Via het beeldscherm zie ik hoe ze zit op haar stoel. Ze heeft pijnklachten in de rechterlies tijdens wandelen.

Het zou de psoas spier kunnen zijn, vermoed ik. Dat is een complexe spiergroep, essentieel voor de tweebenige mensbeweging. Ze vertelt vervolgens dat ze inderdaad begonnen is met een cursus over deze spier. Oefeningen voor die spier zijn vaak zeer precies en technisch, weet ik.

Hmmm, psoas? Zou kunnen, maar ik doe absoluut geen medische diagnose in een online sessie.

Het fundament van goede zelfzorg en heling is hoe je je verhoudt tot je ongemak en pijn. Kortom hoe je je lijf bewoont. Daar stem ik op af.

De oefeningen die ik met haar doe, zijn eenvoudig en nodigen haar uit te voelen in het gebied dat nu aandacht vraagt. Geen visualisaties maar daadwerkelijke aanwezigheid. Zitten, lopen, ploffen van voeten, ademhaling, losflubberen van spanning, begroeten van de wilskracht en diep voelend contact maken met hulp van haar eigen handen.

Na afloop zijn dit haar woorden:

“Het werd net heel warm en stromend door die handen. Er ontstond heel veel ruimte.

Wat heel erg raakte was toen jij zei: het gaat niet om wilskracht maar om contact maken. Toen kwam er ook contact. Alsof het veel levendiger werd zo.

Hierdoor kon ik ook het verschil voelen met een oefening mechanisch doen, of een oefening echt vanuit gevoel ervaren. Dan voelt het ruimer en levendiger.

Mooi hoe je dat zo afstemt en fantastisch dat dat zo kan online. Het geeft me richting voor het oefenen.”

Vuurtorenwachter, lomperik of hoedster

Ik doe dit werk omdat ik zelf graag zoveel mogelijk mijn eigen fysieke disbalans herken en oplos.

Geen dokter, personal trainer of yogadocent helaas die mij ooit leerde hoeveel wijsheid er zit in voelbewustzijn en de toepassing daarvan in helende handen.

Wilskracht was er wel. Dan zocht ik als ik pijn had bijvoorbeeld op Youtube een oefening op waarbij ik mijn pijnlijke polsen veel te ver omdraaide en ik met mijn blessure van de wal in de sloot belandde. Ik was een kneiterhard voor mezelf, een ‘lompe bikkel'.

Nadat ik echt met GevoelsBewust Bewegen mijn lijf in dook, maakte deze lomperd plaats voor de 'zachte hoedster’.

Zij beziet zonder onderscheid wat er meespeelt en bezemt vervolgens luchtigjes de hut, tot die weer opgefrist voelt en naar vochtige aarde ruikt.

Vraag voor de gein eens aan jouw innerlijke helper naar diens bijnaam.Hoe klinkt die voor je?